Weer een spannende week achter de rug waarin van alles gebeurd is.
Woensdag met Walle en Eve naar de dierenarts geweest. Ze waren helemaal okee, nog wel wat bleek dus besloten nog niet te enten maar extra ijzer voor een weekje te geven. En wat frontline spray voor de vlooien. Om 5 uur kreeg Walle een vreselijke aanval, soort epilepsie, schuimbekken, gillen, rondrennen. Meteen naar de dierenarts. Het kon epilepsie zijn of een zeer sterke reactie op de frontline. Om 8 uur kreeg hij weer een aanval, vreselijk……………. daarna de nacht rustig doorgebracht. Echter de volgende dag om 9 uur weer. Walle is toen weer naar de dierenarts gegaan maar veel meer kon er niet gedaan worden. het was afwachten. Wel is Walle verhuisd naar een foster dichterbij de dierenarts, zodat hij snel bij de kliniek zou zijn in geval van weer een aanval. Gelukkig geen aanval meer gehad maar hij miste zijn zusje Eve wel dus Eve is de volgende dag ook verhuisd. We willen foster Richelle super bedanken voor de eerste opvang en het zeer snel reageren. Fijn dat ze de eerste week bij jou terecht konden.
Walle voelde zich zo ellendig
%CODEWalleziek1%
Zijn achterpootjes staan ook niet helemaal goed. Duimen dat dat goed komt.
%CODEWallelopen%
Na 2 aanvallen leek hij een stuk beter
%CODEWallespelen%
Walle en Eve weer samen.
Murphy (heet nu Max) gaat redelijk goed. We zijn niet ontevreden. Plassen lukt al staat er nog niet erg veel druk op “zijn leiding”. Misschien kost dat wel tijd. Gelukkig heeft hij nergens last van en speelt heerlijk met zijn grote vrienden Leo, Ice&Tea.
%CODEMurphyspeelt1%
%CODEMurphyspeelt2%
Hope heeft ons even goed laten schrikken. Die wandelde donderdagochtend gezellig het hek uit (toen het nog donker was en ze zich verstopt had in de sluis bij de auto) en werd na een lange zoektocht terug gevonden op de plek waar ze vroeger woonde, naast de ronde markt in Punda. Gelukkig is ze weer thuis en haar sponsors Renske en Sietse halen haar nu wat vaker op om lekker te gaan wandelen. Hope heeft daar duidelijk behoefte aan, lekker alle aandacht en niet zoveel hondjes om haar heen
Ook hebben we zaterdagochtend Koko en pup Mo gevangen. Sandra voerde ze al een paar weken, mama Koko was te aaien, pup Mo bleef ver in de knoek dus vangkooi mee.
Uiteindelijk bleek mama Koko zich niet zomaar te laten vangen, maar met veel geduld van Sandra eindelijk toch lasso-riem om. Toen vangkooi in de knoek, na half uur terug , lag puppy Mo 10 meter verder op te slapen grrrrrrrr.
Dus Sandra de knoek in, even kijken waar Mo-tje precies loopt. Komt ze 3 minuten later de knoek uit………………… met Mo in haar armen.Helemaal geweldig. Die had zich vast gelopen in de takken en kon ze zo meenemen.
Mo heeft vast gezeten aan het teer wat langs de Bullenbaaiweg gespoten is. De “baas” van dat project vertelde dat ze haar los hebben getrokken en dat ze met een grote teervlek de knoek in is gerend. Elke dag rijdt de baas daar rond om Koko en Mo eten te geven. Hij was erg blij dat ze nu “gered werden” De teerplak is inmiddels van haar zijkant afgevallen maar nu moet de huid nog herstellen. Ze heeft ook teer op haar koppie.
Naar de dierenarts en Koko is hartworm vrij JIPPY. Ze hadden al ontworming en nexgard gehad. Dus behalve met speciale shampoo wassen om de huid weer rustig en goed te krijgen, zijn ze helemaal okee. Ze mogen bij Sandra in het Kunukuresort wonen in een prachtige plek met eigen palapa. Helemaal TOP..
En natuurlijk nog even de Kyla pups op een rij KLAAR VOOR ADOPTIE!!!!
Janis is helaas nog erg bang. Ze is wel buiten geweest maar schiet als een pijl heen en weer door de tuin. Dat gaat dus wat langer duren. Maar haar 4 pups zijn ook zooooooo lief.
