In 2012 stond er op facebook een post met deze foto

Een lieve oude zwarte hond was aan komen lopen bij het kantoor van C en O. Hij had een blauwe halsband om en zag er niet slecht uit. Weggelopen? Dus werd er een zoekactie gehouden naar zijn baasje.
Maar er kwam niemand. Hij mocht een tijdje bij het kanoor van C en O blijven en werd daar verzorgd maar hij kon daar niet voor altijd blijven.
Na een intensieve zoektocht naar zijn baasje, die helaas niets opleverde, werd er gezocht naar een nieuw baasje. Maar voor deze oude heer (ongecastreerd) was nergens een plekje.
Dus was er geen andere optie dan asiel. Met lood in de schoenen werd Sokki (ouwe sok) daar gebracht.
Zou hij nu de laatste periode van zijn leven daar moeten slijten.
O en C konden dat niet accepteren en belden uiteindelijk mij op.
Na overleg is Sokki bij mij gekomen.
Sokki was een lieverd maar kon erg dominant zijn naar de anderen. Ook was hij ijzersterk (vooral zijn kaken) Hij beet een tennisbal zo in tweeen.
Als ik wegging bleef Sokki lekker voor in de tuin. Op de voorporch stond zijn bench, gekregen van O en C, waar hij in kon slapen en waar hij rustig in kon eten.
Maar Sokki had meer plekjes waar hij lekker kon slapen en kon genieten van zijn oude dag.
Maar zijn lievelings spel: bal halen (en dan kapot bijten) Wilde je de bal terug hebben dan moest je de ruilen voor een koekje.
Maar soms was de bal echt veel leuker dan het koekje.
En vaak moest je heel snel zijn, want hij legde de bal neer, graaide het koekje uit je hand, en greep meteen de bal weer.
Maar Sokki werd ouder en ziek. We moesten  naar de dierenarts en toen bleek hij een tumor in zijn buik te hebben. We wilden hem niet laten lijden en C en O zijn afscheid komen nemen.
Een goede oude lobbes die we niet gauw zullen vergeten.
IN MEMORY OF SOKKI
Dank je wel C en O dat ik Sokki heb mogen verzorgen, het was kort maar vol liefde en gezelligheid.