Het eerste puppy-nest kwam in juli 2010. Een nest gevonden door iemand die hen wilde opvangen maar 2 weken naar Nederland moest dus zouden ze 2 weken bij iemand anders in een grote ren kunnen. Echter kwam de eerste persoon niet terug en waar ze nu zaten was net een tweeling geboren dus onmogelijk tijd voor 7 pups. Dus ben ik ze gaan halen. Pups van meer dan 2 maanden oud die nog niet veel hadden meegemaakt en doodsbang waren voor vreemden. 1 was ziek en is meteen apart gegaan, heeft het zwaar gehad maar heeft het overleefd (Bida), de andere 6 kwamen bij mij.
Meteen na aankomst schoten ze in de Carf keuken onder het aanracht en dat is maanden hun “veilige plek” geweest.Ze leken zo ontzettend veel opelkaar in het begin, dat ik ze allemaal een andere kleur halsbandje om heb gedaan. Dus had ik Roodje, Blauwtje, Zwartje, Beige, Lichtgroentje en Donkergroentje.
Een geweldig stel bij elkaar maar zo schuw. Na een tijdje wennen begonnen ze een beetje los te komen en kwamen ze buiten de boel verkennen.
Als gauw (en voordat ze hun echte naam kregen) werden er 3 geadopteerd. Voor mij de eerste adoptie en die ging zo snel dat ik me helemaal niet gerealiseerd heb wat er eigenlijk gebeurde. Beige, Blauwtje en Donkergroentje gingen naar 1 baasje met z’n drietjes. Heerlijk voor hen want nu konden ze lekker samen blijven.
Ook Bida werd geadopteerd (samen met Boris een ander hondje dat bij mij zat) Een lief tehuis maar helaas geen lang leven. Bida werd ziek en overleed en Boris ontsnapte op een drukke weg……………………….Bij mij zaten dus nog (licht)Groentje, Zwartje en Roodje. Tijd voor een echte naam. Voor het gemak beginnend met dezelfde letter. Roodje werd Rafi (reutje), Zwartje werd Zeth (reutje)en (licht)Groentje werd Gitte(teefje).
Ook Bida werd geadopteerd (samen met Boris een ander hondje dat bij mij zat) Een lief tehuis maar helaas geen lang leven. Bida werd ziek en overleed en Boris ontsnapte op een drukke weg……………………….Bij mij zaten dus nog (licht)Groentje, Zwartje en Roodje. Tijd voor een echte naam. Voor het gemak beginnend met dezelfde letter. Roodje werd Rafi (reutje), Zwartje werd Zeth (reutje)en (licht)Groentje werd Gitte(teefje).
Ze werden groter en gingen steeds meer van het huis verkenen maar bleven schuw naar anderen.
In oktober werden ze gecastreerd en gesteriliseerd.
Rafi is daarna (in december) door hele lieve mensen geadopteerd maar hij was (en is) zo schuw en bang dat toen ik hem bracht, hij poepend de auto uit kwam. Zijn vriendin werd een lieve dalmatier waar hij ruim een half jaar prima mee heeft gespeeld en gehold dor de tuin maar naar zijn baasjes bleef hij schuw en op afstand. Dus toen zij onverwachts terug moesten naar Nederland was Rafi meenemen geen optie. Ze konden Rafi niet eens aaien, laat staan aan de riem doen en ermee wandelen. Dus Rafi kwam terug.
En nu blijven ze alle 3 hier wonen. Zeth en Gitta hebben van kleins af aan een moeilijke vacht gehad dus moeten regelmatig gewassen met speciale shampoo. Rafi en Gitta slapen bij mij in de slaapkamer en ik kan ze dan aaien en als ik teken wil controleren moeten ze eerst in hun bench en vandaar uit kan ik ze benaderen. Gitta zocht heel lang contact met mij door onverwachts acht mij tegen mijn rug aan te springen en dan ver weg te rennen en daar te gaan staan kwispelen. Zij weet de weg naar de wastafel uit haar hoofd en loopt elke week rustig mee, het trappetje op.
Zeth is wat makkelijker, komt wel naar mij toe maar is nog steeds doodsbang voor anderen.
Zeth is wat makkelijker, komt wel naar mij toe maar is nog steeds doodsbang voor anderen.
